SEVDALI BAŞIM
Gözümde devleşen ulu çınardın
Gölgende yaşamak huzur verirdi Kar yağsa yüreğin merhem banardın Umutların güneş buzdu erirdi. Kara bulut çöktü fırtına koptu Sere serpe yere devrildi gövden Şimşeğin alevi alnından öptü Göçüyordu tarih eşikten evden. Ey matemin hüznü ey öten baykuş! Ocak kutlu ocak hiç sönmeyecek Doldur kanatların közlenirsin huş Ant içen sözünden, uç! Dönmeyecek. Yağmurla yıkandı masum düşlerim Yutkunarak içtim tuzdandı aşım Yükte hafif beden ağır yaşlarım Sevdayla taşıdım eğilmez başım. İlkbahar olmadı senden sonrası Basamaklar sırat süre almadım Musalladan kalan mevsim yarası Mert alnına leke kara çalmadım. Koşturdum şanını tahtından öte Hayırlı dualar ismini andım Coşturdum kanımı şahından tüte Güneşli semalar doğuran tandın. Cennet ırmakları komşu meleğin Bilirim dünyada yüzün gülmedi Kına yakmasa da yazgı feleğin Kırdım çemberini hüznüm almadı. |
Nur içinde,mekanı cennet olsun.
Baba ulu bir çınar aile için.
Bu harika şiirle onu anmanız onun ruhuna gönderilmiş ulvi duygular.
Kutlarım gönül sesinizi.
Esenlik dilerim.