Celaleddin Çınar

Hislerim karanlıkta ışıklara hasretken
Çatılardan buz sarkar pencereme parmaklık
Ben seninle gezerken rüyalarda sevgili
Bana karşı ben varım vicdanımla pazarlık

Bu tutsaklık nedendir duygularda pranga
Bir güvercin misali kanat açsın havada
Çiğ düşerken her gece yaprağıma bir damla
Susuzluğum dinmiyor ufuklarım karanlık

Her lahzada sen varsın her pencere sanadır
Gönlümün terazisi daim senden yanadır
Ben küserim yalnızca yalnızlığım banadır
Konuşamam susarım sana karşı ahrazlık

Bir çırpınış hissetsem dalgaların ucunda
Sabahlarım kimsesiz kalelerin burcunda
Belki de geleceksin yıllar sonra kırkında
Ediyorken yalnızca hislerimle ahbaplık

Dökerken yaprağını rüzgar okşar dalları
Ucube heykellerin gölgeleri şaşalı
Bir el okşar başımı boş çıkarır falları
Yaşadığım duygular tahayyül de adsızlık.