Çıkımda kalan
Her şey erken başladı
Gençliğimin çivisini söküp Güneşi kapıya civilediğimde öldürdüm kuşları... İğde çiçekleri tütmüyordu burnuma. Bitkin düştü öfkem senin gölgene Çekiç sallayan sağ kolum Çekiçle örs arasında kızaran beynimi Birazda sana yordum Kadın gözlüm... Aslında her şey başladıgı gün bitti Ölümü koynuna koyup da gittiler Oysa koca bir yalanın döşeğinde Döşek yorgan durmadan seviştiler Bize seyirler kaldı Sürgün ruhumda/ cıkımda kalan... |