Unutulmuşluğum
Yosun tuttu unutulmuşluğum
Yorgun, sendelemiş ve arsız Yaşlanmış bir unutulmuşluk bu Hem de en edepsizinden Gökten boşalırcasına Tüm zamanlara sızacak kadar şuursuz Karanlıklara gülümseyecek kadar nazik Kendinden emin bir unutulmuşluk bu Bazen şehrin burnu havada ışıklarına Bazen çıkmaz bir sokak duvarına Bazen de bir boyacı sandığına misafir Çıldırtan unutulmuşluğum Gidiyoruz bak Kimseye ses etmeden Zamandan aşırmadan Usulca ve başbaşa |