Tükenen zamanTel tel dökülüyor yapraklar Üzerimize yağıyor Üzerime yağıyor Güneşten doğma Keder Yalnızlık.... Nefeslerim ölüme yüz tutmuş Ölümler sonlara yüz tutmuş İrinleşen yüzler Öldürmüş kalpleri Kaderim prangalı Ellerim ölümün elleri İmkansızlıklar hayatımın bir bölümü Artık Bölümler yapbozların bir parçası Yap-boz misali ömrüm Yapıp yapıp Parçaladım kendimi Saçlarıma düşen aklar Bin ömrün yalnızlığı Geçen zamanın içinde bir hiçtik Ruhum parçalandı Genzim yandı Gözlerim doldu Bedenim üşüdü Bir musallaya oturur hayatım Ölümünde bir başlangıcı var mış Çok geç anladım Solan yaprakları Tükenen ömrümü Ellerim de iken her şey Hiç bir şeyin Ellerim de olmadığını Geç anladım... |