Eskici
Tamiratlı bir eşyaydı şairin ruhu, duygusu,
Teferruatlı uğraşlardı bunlar, doğrusu, Bırakılmış, terk edilmiş, tercih edilmemiş biri var gerilerde, Ne çok acı tutuyor, sayılabilen kemiklerim, Yine kabul ediyorum, aptallığıma olan tebrikleri, Ne çok dost var, ne çok dostane telkinleri. Aşkı paketleyip sepet ettim; Yolcu, yolundan muzdarip, Unu eleyip, asmadım duvara eleği, Ağlamak hâlâ gözlerimin en güzide eylemi, Ve kendi yalanlarına inananların dehlizinde; Görmeyi seçtim, Ve kim geldiyse yargıladı, taraf tuttu, Sevgime değer biçti. Öğütlerini, yaşlarını, hızlarını almıştı herkes, Yanlarımdan sıyrılıp gitsinler diye, Kenara geçtim. |