GEL BİR SEHER VAKTİ

Ellerim cebimde, voltalıyor ayaklarım
Kömürden  ateş parçası,
dumanı halka Halka dağılıyor
Gece kurt uluması parçalıyor karanlığı
Ah ellerine dokunabilsem bu sabah
Seher’in ışıklarını alıp Saçlarına takabilsem
Bu derbeder halime çare olurdun
Belki gelirdin bir seher vakti

Ama olmuyor
Bendeki Sönük ızdırabın acısını sen çekme diye
Bütün yalnızlıkları toprağa gömdüm
günahlarıma giden yol gibisin
Dağlardan yankılanır Buğulu sesin
Ben sana mecburum  sakın darılma
Bekliyorum gel diye bir seher vaktı

Çiçekler kurudu, yapraklar sarardı
Dağların ardına saklandı güneş
Bakışın büyüsüne takılmıyorum artık
Bir anlık bekleyişle geçti sonbahar
Kaybolan zamana bir bak
Kayıp geçti yanından
Bir yaralı bekleyişte umutlarım
Sönük hayallerim kaybolan duvarlarda
Sırrımızı saklamaz oldu.
Bir daha dönmeyeceksen
Bari bu gün dön seher vakti

Bir garip haldeyim
Yamalı hatıralarım hala aklımın bir köşesinde
Geçmişimi arar gibiyim
Perçimlenmiş görünümlü 
hayallerim tutsak ellerinde
Söndü  lambalar, bir bir eriyor zaman
Bekle diyorsun, sonsuzluğa dek
Bari bu gün gel
bugün gel seher vakti
Duru güzelliğin yüzünde yansır
Gözlerinin içinde aklım
Ben senin sevdana bir yuva kurdum
Gel artık ne olur bu seher vakti

Sabrımın ucunda serzenişlerim
Yokluğunun dip noktasında aklım
Üşüyorum sıcaklığını duymadan
Bir Ferhat bile olamadım yolunda
Dağlara öylece baka kaldı gözlerim
Hep geleceksin diye bekleyip durdum
Son dilek sızısındayım
Gel ne olursun
Bu seher vakti...