Âzâde
Herkes gündüzümü istiyordu.
Işığa koşardı çünkü Bütün pervaneler. İki ömrü sürdüklerinden Habersizce yaşayanlara bakıyordum. Birini yaşamak için, Öbüründen vazgeçenlere. Geceyi, gündüze yar edenlere. Gündüz için geceyi y’aralayanlara. Yaşamak için, Üzerlerine yaşanmamışlıklardan Bir örtü örtenlere...... Bir es vakti şimdi, Herkesten herşeyden âzâde.. 06/12/2011 |