Yetimim
Uzunca bir aradan sonra iş başı!...
Nöbet sakin, Ben garip duygular içinde.Özlemişmiyim kimsesiz kokuları!.. Veya alıştığım!...yetimliğe mi hasretim. Ya da ışıklı gözlerin parıltısınamı kapıldım. Hepsi belkide... Beni buraya bağlayan,buram buram sevgi kokan, " ANNE" seslenişindeki sıcaklık. Dallarımın yeşermesi,sukutumun ses bulması,cennet kokulu kuzulardan... Ne çok, yaşanmışlık var yıllar içinde!... Ne çok, ağarmış saç tellerim. Ne çok, hüzün kokulu yüreğe yanmış, Ne çok, uzun acılara karalar bağlamışım. Ciğerime işlemiş,yer yapmış yanık kokuları. Ve minicik ellerin uzanamayan,uzanmaya çekinen feryadı. Ben anneyim be kuzum!!!... Ben anneyim... Doğurmamış olabilirim seni, ama ben seninde annenim. Sanada gönlüm tutuklu!.. Sanada borçlu yüreğim... Gül bana!... gülsün yüzün.Gülüşünle dinsin hüzün. Uzanamasın sana, hoyrat eller! İrkilmesin bedenin. Vurgun yemesin umutların. Geceler, sessiz çalmasın uykunu. Başucunda ben varım... Kaleminin ucuna sevgi olmak isterim. Bilmeni isterim ki, sen benim en güzel, en masum emanetim. Ben seni, rabbimin bahşettiği yüreciğimle sevmekteyim.....M.K 03/10/2014 |
Anlamıyla anlatımıyla güzel şiirdi beğeniyle okudum
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar