VUSLATSIZ SEVDALAR GİBİ
Sararmş bir anı defterinin
Tozlu Gizem kokan sayfalarında Yol alırken ben Kurumuş bir gül Sapına sarılmış bir not (Sana veremediğim) "Ben Sarp kayalıklar da Bir çakır diken Sen Sevda bahçelerin de gonca" Ben diken Sen gül Sen gül, sen gül, hep emi" Dertlerim depreşti Yine, yeniden O aşkın değil mi ? Beni del’eden Yüzüme çarpan bir avuç, Soğuk su Esir pazarın da Sırtıma inen Bir kırbaç sanki Beni kendime getiren Ey Beni benden alan Yalnızlıklara salan sevgili Anı defterinde sıkışıp kalmış Solmuş, sararmış O gülün Kokusu hala duruyor Biliyormusun O günü O anı yaşadım birden Geçtiğin caddenin köşesinde Beklerken seni Karla karışık Yağmur altında İliklerime kadar ıslanmış Bitkin bir halde Ağlayarak evime dönmüştüm O gülü Veremediğim sokaklardan Kurumuşta olsa Gül aynı gül Ben aynı ben Kıymetini bilemediğin Ne oluyor bana anlayamadım Gözlerimde nem Yanaklarıma inen sıcaklık Bir garip oldum işte Daha ne desem Resmine baktım da Ağlayamadım O yıldan beri Görmedim seni kimbilir hangi şehirde Kiminle berabersin Belkide evlendin Çocuklarında vardır sevecen Yaşama sarıldığın Yaşamı sevdiren Ama ben O aynı ben Çekingen Tek sevdası sen Nasılım, ne yapıyorum Biliyor musun Seni yitirdiğim bu şehirde Sıvası dökülmüş o köhne evde Yaşıyorum hala Vuslatsız sevdalar gibi Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
ANLAMLI VE NEFİSDİ OKUDUĞUM ŞİİR YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM SAĞLIKLA KAL