insan nasıl sever ki..
gün ışırken
yahut aşarken mor dağlardan kızılca bir kan değerken bir kuş tüyü gibi yere insan nasıl sever ki ellerini.. tutar bırakır bir dikenli çalıya ellerini gider gider gider... sönmüş bir ocak gibi kararmışken umut umut ışıl ışıl olması gereken gözler değmişse ucu yanmış yeşil bir dal gibi taşlara. insan nasıl sevebilir ki gözlerini... kapatıp gözlerini bırakır gider uzaklara.. bir çocuk bir küçük çocuk ağlamıyorsa mavi mavi gülmüyorsa gözleri bulut bulut ellerinde yoksa bezden bebekler misketler topaçlar bir küçük çocuk yoksa ölmüşse soğumuşsa bir kayanın ardında insan nasıl sever ki ellerini gözlerini bedenini insan nasıl sever ki kendini insan nasıl sever insanları.. gün ışırken yahut aşarken mor dağlardan kızılca bir kan değerken bir kuş tüyü gibi yere insan nasıl sever ki ellerini.. tutar bırakır bir dikenli çalıya ellerini gider gider gider... 04/12/2021 ödemiş |
gönülden kutluyorum
bu duygu yüklü güzel şiirde sizi..
Sevgilerimle..