gün açar gözlerinde bir gece
gitmek üzereyken
kal der bir ses gitme.. oysa gitmek bahardır kalmak karakış... öylesine anımsanır aralık sonundan bile önce açmış menekşeler mor nasıl bir yoldur içimize mor nasıl bir ateş nasıl bir karanlık... koca bir dağ gibi yaslanmışım sana incecik yağan bir yağmurda ıslanmışım gün açmış sonra gözlerinde ışıl ışıl bir çınar yaprağının yere değmesiyle bitmiş rüya.. kapattığımız kapıların ardında kalır zaman önce gözlerimiz kaybeder korkularını sonra ellerimizde açan çiçekler solar nedensiz.. gitmek üzereyken kal der bir ses gitme.. oysa gitmek bahardır kalmak karakış... 12/12/2021 ödemiş |