Miskin.
Binlerce dün geçti; hepsi bugün gibiydi
Kimler gelip dönmedi; bir,bir lahit oldu Doydu, doymadı onlarda bizim gibiydi Bir görsen toprağın altı dolduda, doldu. Öyle başlar işte tamda öyle oluyor Cıvıl, cıvıl, cıvıldar, sekerek bir süre Fedakarlık sırası ona da geliyor İmzasız bir sözleşme dönmemek üzere. Güneşli günler ve soğuk fırtınalarda Yan, yana çizilen iki dünyaya baktık Öldük, öldük, dirildik bu köksüz alemde Öylesi bir gün geldi ki; yatıya kaldık. Miskin karanlığın orta yerinde şimdi O mevsimlik ağaçlar son defa dökülür Yaşıyor sanılan bizim düşüncemizdi Tüm renkler matlaşır karalara dönüşür... 03 aralık 2021 |