USANDIM
Gecenin karanlığını, örtün üstüme.
Usandım dünyanın, yalanlarından. Çileler, dertler artık, yetti canıma. Usandım şu sinsi, yılanlarından. Kime can dedimse hep, canımı yaktı. Gözümden yaş yerine, kızıl kan aktı. En yakın dostlarımsa, canıma yetti. Usandım yalancı, dost sözlerinden. Alıp şu başımı, gitsem diyorum. Kendimi çöllere, atsam diyorum. Tenimi dağlara, vursam diyorum. Usandım dünyanın, kurallarından. Ne yapsam çare yok, Hakka yöneldim. Vefasız dostları’ da, kalbimden sildim. Bir gül gibi açmadan, dalımda soldum. Usandım yalancı, baharlarında. Muhlis SÜNBÜLCÜ. |
Sitem ve usanç duygusun her bende mührünü vurduğu su gibi akıcı bir şiir kaleme almışsınız. Beğenerek, emeğinize ve sanatınıza saygı duyarak ilgiyle okudum. Şiir su gibi akıp gitti. Kalemin duygulu vurgulu yönünü , sanat ve edebi değerini gözler önüne seren seçkin bir şiir olmuş.
Tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Her şey sizin ve sevdiklerinizin gönlüne göre olsun.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. Bodrum.