UZAK KALDIK
Ne güzeldi geçen yıllarımız
Karşılıklı oturup iki çay içtiğimiz Sevgi ile akan sözcüklerimiz Şimdi de araya uzak kaldığımız El ele tutuşup yürüdüğümüz Parklarda oturup sallandığımız Sahilde gezip sere serpe uzandığımız Hepsi de mazide uzak kaldığımız Muhabbetle kahve yudumladığımız Çimenlerde az mı koşturduğumuz Arada bir de dudaktan kalbe dokunuşu muz Mesafeyi şimdi uzak mı kaldık Uzakları yakın eder gezerdik Mudanya , İstanbul’u Feribot la geçerdik İstanbul Kervansaray da mola alırdık Çok mu uzak kaldık hasretle andık... Ayhan AKMAN |