Deniz mavi, ay beyaz, günüm kap kara,
Oysa sen öğrettin bana, seni sev meyi ,
Sapladın içime bir dizi, küflü çivi bakışı,
Ve gördün ben de, aşkına boyun ey meyi…


İpek kanatlı, akşam rüzgarı idin yumuşak,
Tenimi hafif okşar gibiydin, ayaz dan estin,
Tüm dokunuşlar, çok iz bıraktılar gönlüme,
Sev da salmışın başıma, bana mı kastın…


Kordon boyunda el ele olmayı o İzmir’inde,
Gülmeyi hatırlamayı ve ağlamayı unutmayı,
Vapur düdükleri eşlik ederek yaşatsaydılar,
Om zuma yaslanıp ta, birlikte hayal kurmayı…


Sana aşık biri var, Ankara’da, bu şehir de,
İstediğin ne? Arar-bulur hemen denklerim,
İsteklerin benim için çok değil, yeter ki gel,
Fazla günü uzatma sakın, akşama beklerim…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)


30.01.2013