mecal// . . . bir şiirin kalbidir yaftalanmış hüznünde sevmek bir şairin yazıtsız kabridir edebiyen ölmek, ebediyete gömülmek acı çekmek asla değil, değil özgürlük öğüttükçe acıyı aşk sıfatında, sıratında küçülürmüş bir o kadar yalnızlığını büyütürken insan hiç bir harf, hiçbir anlam yuvalanamazmış dallanıp, budaklanmazmış bozkır bir gidişin g/iz düşümüne alından geçmiş gelincik neylesin vatanı aşk, rengine kesik gülden yüreğe sıçrayan sorgusuz kırmızıdır değme, değirme gözün, gözüme kalmadı bir aldanışa daha mecalim artık… . . . // ilhanaşıcıaralıkikibinyirmibir |