DERT ETMEZ
DERT ETMEZ
Ahir zaman insanı;çocuk şımarık. Gençlerde bin sinsilik;insanlık etmez. Elinde doksan dokuz;başında sarık. Dünyayı yutsa bile kendine yetmez. Doğruyu söyleyeni;itham ederler. Hakkı olsun olmasın;alıp giderler. Elini kaptılarmı;koldan ederler. Tükürürsün yüzüne;zoruna gitmez. Durup bekliyor orda elde bastonu. Zoru görünce hemen düşer ses tonu. Bir öne iki geri bozuk pistonu. Mü’min dediğin zulmü;durup seyretmez. Her gün seyrediyoruz;canavar hisler. Dışından insan dersin;içinden pisler. İblise dost olmuşlar; Allah’a küsler. Kıyar insan canına;kıyar dert etmez. Ne hale geldi bak;yurdum insanı. Kılıktan kılıktalar;mümkünse tanı. Kuruşluk menfaat’e;satar vatanı. İnsan olan dostuna; düşmanlık gütmez. MUSTAFA YILDIZTEKİN |
Her zaman ki tat ve deminde eser
Örgüsüyle, kurgusuyla, anlam ve anlatımıyla güzeldi
Biz de okuduk ve kutladık yürekten
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın