Gönlüme muştu yüklü cemre gibi düşeli,
Baharın özlemiyle çok mevsim geçti gülüm?
Kara sevda elinde mecnuna dönüşeli,
Zemheri ayazları hep beni seçti gülüm.

Aldığım her nefeste ismini anıyorum,
Kurduğum hayallere aldanıp kanıyorum,
Gündüz yetmezmiş gibi gece uykularımda,
Düşlerimde görüyor, gerçektir sanıyorum.

Meftun olmuş bir kere, ne söylesem nafile,
Güvendiği dağlara kar yağmış olsa bile,
Sükut-u hayallerle kırılırken yüreğim,
Kardelenler açıyor, hüsranı bile bile.

Yangın yeri ciğerim, harabe aşiyandır,
Sensiz geçen anlarım telafisiz ziyandır.
Mum misali nar ile erisem de an be an,
Halimi arz edişim, ne sistem ne isyandır.

Bilirim ehl-i halsin, halden anlarsın gülüm,
Halime üzülür de içten yanarsın gülüm.
Boş ver, gam eyleme, razıyım ben halimden,
Emsalsiz cemalinle iyi ki varsın gülüm,