GÜZEL CEMALİNİ GÖREMESEM DE (*)
Güzel cemalini göremesem de
Gurbet elden mektubunu alıyom Doyumluk hal hatır edemesem de Arada bir selamını duyuyom.. Felek çelmesini taktığı sene İnkar etmem geldin ziyaretime Üzerinden geçti tam altı sene Ne Ankara, ne de köyde geliyon.. Can Berna’mız av(u)kat olmuş sevindim Buralarda gururlandım, övündüm Güzel dostum işin özüne geldim Görmesen de çok hastayım biliyon.. Bir leylek misali havalarda’sın Bazı Didim, bazı İstanbul’dasın Demiyon ki dostum ne haller desin Bir diyardan, bir diyara geziyon.. Mevsimler dolaştı aha kış geldi Biliyorsun dostum başa iş geldi Şu feleğin oku sinemi deldi Bu halde de sohbetini özlüyom.. Can Hasan’ım göbeğimi ben kestim Kimi günler durgun, kimi sert estim Ah felek siz sanma, ben sana küstüm Darılsam da yollarını gözlüyom.. Hasan Erkılıç Ankara, (*) Bu şiiri; 2015 yılında yaşadığım felç rahatsızlığı sırasında bir kaç defa ziyaretime gelen, ancak ondan sonra görüşüp doyumluk hal hatır edemediğimiz köyden çocukluk arkadaşım, 55 yılı geçkin süredir dostum Nevzat Cingöz arkadaşım’a adıyorum. |
Kaleminize sağlık.
Esen kalın.