GAZEL YAZDIRDIN
Yıllardır bitmeyen, kaprislerinle
Güzelim sen beni, candan bezdirdin Kalmadı bir eser, o hislerinden Dertli kalemime, gazel yazdırdın Elden ne gelirki, sevdim bir kere Gezmedim göğsümü, ben gere gere Peşin sıra, sürükledin, her yere Beni diyar diyar, çölde gezdirdin Elinin tersiyle, bu aşkı ittin Beni bitirdin ya, kendin de bittin Bildiğin okudun, hep terse gittin Bu aşkı gurura, kaç kez ezdirdin Sen yazdırdın, ayrılığı anlıma Acı yaşatma Râb, dosta, zanlıma Artık yeter diyen, deli gönlüme Adının üstünü, kaç kez çizdirdin Hasret libasını, kendin giyerek Hüsran meyvesini, aşkla yiyerek Bir daha ben geri, dönmem diyerek Gönlümde ki, yaraları, azdırdın Ben saf altın isem, sen de gümüştün Bu aşk-ı sevdaya, çok susamıştın Bahara gelirim, bekle demiştin Sen hasreti bana, baştan sezdirdin Acılara rağmen, seni yermezken Sevda bahçesinden, güller dermezken Bu Aşık Lüzumsuz, gönül kırmazken En sonunda, beni bile, kızdırdın Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ KAPRİS : düşüncesizce, geçici, değişken, huysuzca istek ya da davranış. |
çok güzeldi Harikaydı,,kutluyorum Üstadım
Dua ve selamlarımla her daim