DELDİM KARANLIKLARIÜrkmüyor, ürperiyorum Düşlerinde üryan gezinirken, üşümüyorum!.. Gözlerimdeki esrar perdelerim yırtılıyor, üşüşüyor Gizemlerim dudak kıvrımlarının Altında ağlıyor, eriyor, akıyor Zaman yelkovanın geçelerini dişliyor İşliyor duygular, sis yok, iteliyor Akrebin dişlisi çoğaltırken seni sevilerimi Gönül çeperimin değirmeni Seni öğütüyor, sana döneniyor Yüreğine mülteciyim sanma aksine Amazon ruhumla geliyorum, hemde gönül at’ımla Ben dünlerin karanlığını çoktan deldim Kanattım derelerce yetmedi, im’ledim İzin ver nidâlarım çığlık atsın yalnızlığımıza Kuşatsın bizi, esir alsın ki yanalım . . . Yelkovanın her geçelerinde Lehimleyelim, demir atalım Gemici düğümünce kenetlensin düşler Sınamayalım Tartmayalım Bize aksın, bizli saniyeler İlk defa Ve... Öyle sürsün Saatin zembereği ayşe yayman |