KENDİME ÇEYREK VARvarlığının artıkları ile doyururken yokluğunu her gece gün ışır penceremde ve bir kırlangıç inadına inadına sarılır sevdiğine karşı evin kiremitlerinde gözlerim deniz saçlarım rüzgar ve nefesim sen kokana kadar İnadına inadına ben de burdayım işte varsın tüketsin beni bu şehir umurumda mı sanki sensizliğe değil belki ama nasılsa kendime çeyrek var... alwaysyou/izmir/2008 ağustos |
DAİM OLSUN
KALEMİN DEĞERLİ KARDEŞİM...................