HER YERDE BEN VARIMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın 24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ KUTLU OLSUN
Söyle kaç çocuğu sığdırdınız yüreğinize Kaç miniğin gönlüne taht kurdunuz Kaç çocuk başı okşadınız sevgiyle Kaç öğrencinin sevgi selinde boğuldunuz Kaç fidan diktiniz kim bilir Çam,köknar,kamalak Kaç minik yürek kalbini açtı size belki de ağlayarak Kaç ağaç yetişecek sihirli elinizden Gür ormanlar olacak vatana hayat veren Sen sevgi memba’ısın gül yürekli öğretmen...💖💖💖 Nurgül KAYNAR YÜCE... Sayfamızda yer alan tüm öğretmen arkadaşlarımızınn öğretmenler gününü gönülden kutluyorum.İyi ki varsınız efendim.
HER YERDE BEN VARIM..
Türkçe yazar, konuşur, Türkçemi savunurum Bulursun duru dilde çünkü ben öğretmenim Bilgi tohumlarını ekerek avunurum.. Hikmetim ve gonca gülde çünkü ben öğretmenim. Oku emriyle çıktım kutsal bir yoldur ilim Haksızlığa susamam lal olsa benim dilim Bilgi bahçıvanınıyım, açar her yerde gülüm.. Vaha olurum çölde çünkü ben öğretmenim. Diktiğim fidanlarda dallar meyveye durur Ben yoksam hayat çöldür bütün çiçekler kurur Saygınlığım biterse koca bir nesil çürür.. İmzam var esen yelde çünkü ben öğretmenim. Ne şairim ne yazar, sayısız eserim var Ne mimar ,mühendisim binlerce tasarım var Cengaver de değilim yıkılmaz hisarım var İsmim kalır akılda çünkü ben öğretmenim. Her yer benim vatanım, ayırt etmem köy şehir Çocuklar bir çiçektir, bense sulayan nehir Evlatlarımdır hepsi , olurum evvel ahir Yağmurlarına dulda çünkü ben öğretmenim. Gâhi model alırlar, gâhi hayran kalırlar Hatta masum bir kalple bazen aşık olurlar Sevgi armonisini en çok bende bulurlar Taht kurarım gönülde çünkü ben öğretmenim. Ferhat dağı delse de külünkü bulan benim Mucidi icat için o yola salan benim Riyaziyedeyim ben , toplayan bölen benim Yaşarım çarpan solda çünkü ben öğretmenim. Bir öğretmeni görsem ta uzaktan tanırım Aşktır benim mesleğim, iş dersem utanırım Bayrağımın olduğu her yere atanırım Kemik olurum belde çünkü ben öğretmenim. Bilgiyi ilmek ilmek nakşederek işlerim Bir öğrencim üzülse buruktur gülüşlerim Onlarla şekillenir atideki düşlerim Devleşirim okulda çünkü ben öğretmenim. İlim irfan uğruna terk eyledim obamı Görmeye gidemedim hasta yatan babamı Boyadım sınıfımı, kendim yaktım sobamı Çocuklar emin elde çünkü ben öğretmenim. Tamah etmem maddeye manadır benim işim Kaynayan kazanımda yavan olsa da aşım İnsan yetiştiririm yoktur benzerim eşim Yürürüm doğru yolda çünkü ben öğretmenim. Doğudaki gülleri sevgiyle deren benim İlim öğretmek için göğsünü geren benim Şırnak’da Şemdinli’de canını veren benim Bayraklaşırım alda çünkü ben öğretmenim... Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ |