ZeynepHer derdinin dermanı şu garip gönlüm idi Bana sırtını dönüp elde aradın Zeynep.. Toprağın çiçek açtı üstüne rahmet indi Yine gittin huzuru yelde aradın Zeynep.. Ömrümü yollarına bin kere sermiş iken Sevda kokan gülleri bağında dermiş iken Ben sana mutluluğu kalbimle vermiş iken Gözlerimden döktüğün selde aradın Zeynep.. Sen hoş ol diye diye yaşamayı unuttum Belki bir gün anlarsın diye gönlü avuttum O delice sevdayı içimde saklı tuttum Zahirime aldandın dilde aradın Zeynep.. Şanı yüce ol mevla rest getirsin işini Dilerim mesut olur çok seversin eşini Üzerinden çekince sevdamın ateşini Neşe dolu maziyi külde aradın zeynep... Başkasına yâr deyip yuvanı ördüğünde Kıymetimi anlayıp, gerçeği gördüğünde Pişmanlığın acısı bir ömür sürdüğünde Mecnun oldun ölümü çölde aradın zeynep.. |