Büyük Camgözlerle Yüzen KarahindibaBir yıldız düşerken karanlığına paldır küldür Gökyüzünün derin mavisi kaybolmuş farkına vardım Beyaz bulutların üstüne çıkıp Derin kahkahalar arasında kaybolmadan Gökyüzünü kendi rengine yeniden boyamaktır arzum Yeter ki bir fırsat ver Yeryüzünden olabildiğince uzaklaşmak için Bir kartal gibi süzüle süzüle Everest’ten daha yükseğe çıkacağım Oradan Okyanusun en derin noktasına atlayıp Büyük camgözlerle birlikte kıtalararası yüzeceğim Rahmetinle yeter ki bir fırsat ver Yeryüzü bana göre değil artık Nerede bir toprak parçası görsem beni almak istiyor içine Nerede bir ağaç görsem bir ip sallıyor Nerede bir uçurum görsem hoş geldin diyor İnsanın onurunu tarumar eden hüzün dalgalarından Göğüs kafesim kırılacak gibi oluyor Sonunda karahindiba tohumu misali Rüzgârın ulaştığı her noktaya zerrelerim dağılıyor Bir yıldız düşerken karanlığına paldır güldür Doktorlar yardılar göğsümü Yüreğime yeni yollar eklediler Tıpkı karanlığa düşen o yıldızın mevkisi gibi Yeri bomboş kalan bacağımdan aldıkları damarla Her zerremle bulacağım seni, yeter ki bir fırsat ver Seğmenoğlu |