KOYDA SENSİZ AKŞAMLARKızılın her tonuna bürünüp Batan güneşi uğurlarken ufuk Ve gün, nazla teslim ederken kendini Akşamın kollarına, sessiz, Küçük kıpırtılarla, kızıl menevişler oluşurdu Kurşuni yüzünde denizin, Sessiz bir hüzün çökerdi koya, Melâli sinmiş gibi gözlerinizin... İşte, bu huzur anında Neler anlatırım yokluğunuza, bilseniz, Hiç duymayacak olsanız bile siz... Bir hazine sandığı gibi Yüreğimde saklı kalacak sevginiz... Anlıyorum, hep yalnız geçecek koyda akşamlar, Siz artık hiç gelmeyeceksiniz Ve nasıl gizemli bir aşkla sevildiğinizi Hiç bilmeyeceksiniz... Ünal Beşkese |
Şairin dizeleri o kadar duygulu ki, bu hüznü hissetmemek olanaksız...
İyi geceler diliyor, selam ve sevgilerimi gönderiyorum...
Çok güzel bir şiirdi...