Senin karnında yazıldı benim kaderim
Sende açıldı bahtım yolum kederim
Doğurdun yazıldı benim kaderim
Gerçek sadık yari sardın mı annem...

Geçen giden yıllarım seninle dolu
Senin kucağında sevdanın yolu
Gererdin üstüme kanadın kolu
Gerçek sadık yari sardın mı annem...

Vakit seher vakti, koştun yoruldun
Yeller dalım kırdı düştüm savruldum
Saygısızlık etmedim niye darıldın
Gittin kavuştun mu yarine annem?..

Mevsim güz mevsimi yaprak düşüyor
Örtün üzerini garip annem üşüyor
Meyveler çürüdü tek tek, düşüyor
Dünya kime kaldı vay benim annem...

Her gece uyurken yokladım baktım
Bastonun sesine uyandım kalktım
Sağlığında bize çok ağıtlar yaktın
Şimdi kitabımda yaşıyon annem...

Yokluğun içimde ilelebet dert
Boş boşuna, geçti ömür muhannet
Çok ağladım annem yaşlılık bir dert
Ömrünü evlatlarına adayan annem...

Gitmek isrtiyordun etme bahane
Hasretliğin varmış köyde hanene
Mevsim sonbahar, oldu bak gene
Ömrünü evlatlarına adayan annem...

Şimdi ilahlaştın benim gözümde
İnandım haklısın gerçek sözüne
Cennet cehennem gelirim gözüne
Gerçek sadık yare vardın mı annem...

Kırıklareli sana çok uzak geldi
Rahat mısın başın göklere değdi
Bekledin bir gece dostların geldi
Gerçek dostlarına vardın mı annem...

Annem adını kitabıma yazdırdım
Hasta oldun hastaneleri gezdirdim
Yaşlılık kötü dedin candan bezdirdin
Gerçek sadık yare vardın mı annem...

Oğlun Yahya der ki; gönlüm virane
Gayri bom boş kaldı bende ki hane
Dağıldık dört bir yana hepsi bahane
Gerçek sadık yare vardın mı annem...

YAHYA BOZKUŞ
07 KASIM 2021
annemin ölümünün yedinci günü kaleme aldım.
benim anam agıt yakan türkü söyleyen aydın bir anadolu kadını
ruhu şad olsun.yürüyerek hastaneye gitti ama yorgun kalbi çalışmadı buraya kadar dedi kucağımda son nefesini soludu. 88 yaşında hayata veda etti ruhu şad olsun annem.