BUL KENDİNİ
Kullanırken aklını fikrini
Boş yere yorma zihnini Kendin için yap zikrini Göster akıl fendini. Doğruyu al sal bükeni Gül deyip tutma dikeni Bülbül sanma her öteni Yanıltır sesiyle seni. Sürmez kaptan bedeni Tülden yapılmış yelkeni Tutmaz olur bazan freni Doğrultur kol dümeni. Menzil uzak bilmeden Peşi sıra gider neden Doğru yanlış demeden Koşup gitme yön tersini. İpi ipe dolar bunlar Sende değil ucu yular Bulanmadan akan sular Taş koy böl bendini. Düşmeden yarmadan Dert bedeni sarmadan Yara irin olmadan Bul şifayı sor derdini. Çekme derdin çilesini Yapma işin hilesini İyi çalış ver dersini Başa kor gör ferdini. Usul usul gitmeden İnsanlığı incitmeden İş işten geçmeden Ara sor bil merdini. Varlığından olmadan Ateşinde yanmadan Yol mubah sormadan Düş yola yor kendini. Kendi kendini yer keder Bu iş nereye gider Olup bitene kader Demeden bul kendini. Duran DOĞAN |