kulun kulu// . . . bir gam tüner pıhtısında önce geceye yutkunur sefil baykuş sorguya çekilmeden kehanet ne yazı, ne ayazı ne de beyazı kaldı kardelenliğimizin tuzunda boğulurken deniz çığlık, çıplak gagasında martılar su, ateş. toprak... aurasında, temsili habitatında kulun, kuludur soyuna insan insan ki masumiyetin çağdaş kiri... . . . // ilhanaşıcıkasımikibinyirmibir |