Yine gördüm seni, düşümde bugün.
Sağlığın iyimi, canımsın anne.
Hasretin sızlıyor, döşümde bugün.
Özledim kokunu, kanımsın anne...

Çalışıp durursun, nasırlı eller.
Sensiz koydu taman, şu gurbet eller.
Halden anlamaz ki, vefasız el’ler.
Klavuzum olan, yönümsün anne...

Sensizken yaz günü, üşüyorum ben.
Bir boşluğa doğru, düşüyorum ben.
Bilmem böyle nasıl, yaşıyorum ben.
Bugünüm yarınım, dünümsün anne...

Geceleri dostum, havada ki ay.
Karnında taşıdın, beni dokuz ay.
Korudun kolladın, demedin hiç ay.
Şu bedenim de sol, yanımsın anne...

Bebekken hop ettin, sırtına vurdun.
Yeri geldi şefkat, tokadı vurdun.
Sevgi ve şefkatle, kalbimden vurdun.
Burcu burcu kokan, tenimsin anne...

Bu şiir de olsun, sana bir anı.
Yaşanan günler bak, oldu bir anı.
Akif’in geçmiyor, sensiz bir anı.
İçinde olduğum, an’ımsın anne...

Mehmet Akif KÖSE