BalonlarDüzinelerce balon astım. Duvarlara, pencerelere, pervazlara… Üzerleri kalp desenli. Bu kez kesin dönersin diye Yine dönmedin. Gecenin eteğindeki sessizliğin çığlığında, Birer ikişer patladıkça balonlar, Ayrılığın resmini çizdi. Yüreğim soğudu mevsimine uygun. Kalan son balonların patlamasına kıyamadım, Hüznümle biraz daha şişirdim onları. İçlerine özlemlerimi de koydum. Umut ipliklerinden kopartıp Birer birer uçurdum pencerelerden. Hepsine el salladım. Rüzgârın gülüşünü seyrettim çaresizce, Havası sönünce geri geleceklerini düşünerek. Küçükken hiç balonum olmamıştı, İçine rüzgâr dolup şişen İp bağladığım pazar poşetlerinden başka. Anladım, hiçbir zaman da olmayacakmış. Gönlüm bir hayalde eğilmiş, Hayalim de kalıcı değilmiş. Uçarken balonlar Anladım tüm balonlar elinmiş. Son balonu bıraktıktan sonra Bana yönelmiş fırtınalar son bulsun diye, Perdemi çektim sessizce. Bir patlama sesi duyuldu Balonlarla birlikte gökyüzüne uçamayan yüreğimden. Önce çenemi, sonra sol kolumu, Ardından tüm bedenimi kaplayan. |
ANLAMLI VE NEFİSDİ OKUDUĞUM ŞİİR YAZAN YÜREĞİ KUTLARIM SAĞLIKLA KAL