HAZAN RÜZGARLARIHAZAN RÜZGÂRLARI Kollarıma düştünüz Solgun periler gibi; Ruhumla öpüştünüz, Bir ümit diler gibi... Kalbinizde bir ra’şe, Son emel gibi hazin; Gurubeden güneşe Daldım, elemli, bedbin. Taze, yeşil renginiz Daha hayat beklerken Dedim: Bu hazan hissiz Ve zehirli bir diken!.. Düşündüm, bin hicranla Varlıktan kalan izi; Ve ruhum damla damla Yıkadı çehrenizi... Pek hazin bu iltica, Ah, zavallı yapraklar!. Gülşende gül solunca Bülbül acz ile ağlar... Bu hazan rüzgârları Hepimizi dökecek... Toprakların şikârı Burda biten her çiçek!.. Şükûfe Nihal Başar ( 1896 - 1973 ) Tanzimat Sonrası Türk Şiiri, S. 168-169 |
Kutluyorum güzel eserini
Gönlüne, ömrüne bereket
Şiirle kal, hoşça kal