ÖPÜMLÜKSon uçurtmayı uçurttum bu gün Bu kent yalnızlar kenti benim için Hayallerim susamış çocukluğuma Birde ben anlatayım İçimde sararmış kır çiçekleri Kökü yok su bitkileri İçimde ki ben, bir öpümlük Heyecan yok karmakarışık Özlemişim harman yerini, çiftetelliyi Nazlı yârin elinde orak parmaklarında elliği Özlemişim bir başka ülkeyi. Son işten de kovuldum Anamın gönderdiği kekik çayını demledim Çek oğlum kadir eski yar eski topraktan dedim Evden de kovuldum Yar diye bildiğimler çok yaban bana Beni açmadı bu şehir dar bana Dikili taşım yok ki Gözümde tütmesin memleketim bulutları Öyle özledim iki evlek tarlam Toprağa lal olmuş saban. |