Son kuşlar
İçimde karmaşık bir hatırlama ağı.
Sürekli dünlere çekiyor beni. Bıraktıklarıma, vazgeçtiklerime, Yarım kalanlara, Başaramadıklarıma, Elimin ermediklerine... Bu senin tabiatın mı, böyle mi kuşatırsın geldiğinde herkesi? Yoksa yalnız ben mi sende dünleri bulurum, Bilmiyorum ve çözemiyorum. Oysa bir yandan, Yaşama koşmayı, Yolların menzilini, Mekânın değişkenliğini, İşarette kainat... İşte bunlar son kuşlar, Son yemişler ve son güneşli günler... Uzaklara bakmanın son demleri...M.K |
bu şiirin temasını belirleyebilmek için.
'Uzaklara bakmanın son demleri'
dizesinde bahsedilen,
mesafelerdeki uzaklık mı
yoksa hislerdeki uzaklık mı?
Galiba ikinci şık,
bu şiirin teması.
Tebrikler.
Nice şiirlere.
Esen kalın.