ÖLÜME ÇEYREK KALA
Olmazların peşinde umutları tükettim
Düşlerimden vuruldum ölüme çeyrek kala Bir sevdanın uğruna gençliğimi yok ettim Çok çektim çok yoruldum ölüme çeyrek kala Çaldığım kapılarda kilit gibi paslandım Zaman denen bilgenin ihtarıyla uslandım Kimsem olmadı benim hep kendime yaslandım Yalnızlığa karıldım ölüme çeyrek kala Ömrümce yol gözledim esti geçti yel gibi Yüreği mekanımdı çekip gitti el gibi Yönünü bulamayan boz bulanık sel gibi Aktım aktım duruldum ölüme çeyrek kala Gamzelerine konup gülüşünde açmadan Sevdanın diyarında kanatlanıp uçmadan Adını anmadığım bir gün olsun geçmeden Hayaline sarıldım ölüme çeyrek kala Ben İbrahim değilim bu ateş beni yakar Toprağa dönük yüzüm özüm hep aşka bakar Alevden bir kelepçe her dem ruhumu sıkar Yandım yandım kor oldum ölüme çeyrek kala Zehir mi katılıymış şu sevdanın aşında Ne sonumda hayır var ne ömrümün başında Yolların yokuşunda, vefasız yar peşinde Diyar diyar sürüldüm ölüme çeyrek kala Ayşegül Bahçeci 19.10.2021 |