BİLSEYDİMBilseydim Hayatın en güzel tanımı sensin Sabrımla denizleri taşırır, Düşler büyütürdüm azade gülüşlerinden Yeni bir sabaha uyanmak için. Bilseydim limanım, sahilim sensin Bilseydim Yollarım hep sana çıkacak En son durağım en son menzilim sensin. Kendi içimin karanlığında kaybolmaz, Işığına koşardım bilseydim kandilim sensin Bilseydim Yarınım dünden güzel, Günümü pembe düşlerle boyar, Sana gelirdim ne yapar eder Bilseydim Beni aşka çağıran solmayan karanfilim sensin Bilseydim, Yazgımın alfabesinde adın yazılı Seninle uyanırdım mahrem uykudan Hayatın sırrına seninle erer, Bir Yusuf misali çıkardım kuyudan Seninle dermana kavuşacak derdim Bilseydim beni sevmeye en çok layık sevgilim sensin Bilseydim Sensizlik bir katre hüzün, Kasvetli çocuk tabiatımı göçmen mevsimlere emanet eder Hayatın çıkmazında bırakmazdım mutluluğun elini, Kendime haram etmezdim seni Bilseydim helalim sensin. Yakın bir ağrısın kalbimde bugün Bir elem dolaşıyor dilime seni her anışımda Suskunluğu giyiniyor feryadım. Yanılgı yanılgı büyüyor geçmişim gözlerimde Pişmanlıklar suret giyiniyor. Izdıraplar tutuşuyor içimde ve dışımda Çok bekledim denizlerin durulmasını, Fırtınanın dinmesini Hep tozpembe değilmiş hayat gülüm moru da varmış Ve hayatın ölümden zoru da… Nereden bileydim neşem sen melalim sensin. Sancılı hüzünler derledim hayattan, kaç gün dönümünün ağrılarına sarılarak. Düşler sürdüm örselenmiş ruhuma Döngüsüz kavuşmalar umarak sisli hatıralardan. Tabiri eksik rüyalar gördüm, Üşüdüm yokluğunda sen bilmesen de. tükenmişliğin koynunda kuru bir dal gibi titredim. Sen de bil rüyam sen, hayalim sensin 24/02/2015 |