Boş boş
Hayat kırbacını salladı
Şol çenahtan herkese Yaktı can evinden canları Ağlattı anaları Öyle bir acımasızlıkki Anasını yavrusundan Babasını kuzusundan ayırdı İnsan aklı almadı Hepsi kafayı sıyırdı Kimi gölgesinden ürktü Kimi gövdesine küstü Ne acımasız bir gündü Bütün insanlık söndü Ölüm sardı her yanı Ölüm vardı her anı Kaçar oldu insanlar Birbirinden koptular |