YURDUMUN EZGİSİ GİBİ
YURDUMUN EZGİSİ GİBİ
Ruhu kirlenmişliğin itirafı gibiydi. Hayatına giren sayısız erkekleri, bir kalemde yok sayıp, vazgeçmişliği! Akla ziyan, aklı ziyan. Sözde seçiciymiş! Bakışlarından anlarmış erkekleri. Yurdumun ezgisi gibi dile pelesenk küfürler yağdırırmış. Ve sonra; başka tenlere alışkanlığının özrüyle uğurlarmış gidenleri. Onca yaşanmışlığa asrın bilançosu; ne dünden alacağı, ne de yarına borcu varmış. Anlaşılan o ki, denk bütçe. Anadan üryan ve günahsız. Bilinmedik bir lehçede türküler okusa da, nasıl yalnızlaştığını bir türlü anlayamamış(!) Görememiş ve dokunamamış. "Hissediyorum" tesellisiyle yarım asırlık bir ömrü, boşa harcamış. Güya yokluğum hacimsiz, kapsadığım alan koca bir hiçmiş. Kim bilir belki de bu ikimiz için de, Tanrının bir imtihanıdır. Kavuşmak mı? Yok canım daha neler. Bir maceraya dönüşecekse hayat, yarım kalmış bir şiir gibi, uzak olanlar yakın, yakın olanlar uzak olmamalı. Sıkıca kavramalı uzatılan eli. Kavramadıysan uzatılan eli, sen bilirsin. Uğurlar olsun. Efkan ÖTGÜN |
Yüreğine kalemine sağlık