GÜNEŞİ TUTMAK
Güle özlem soğurup şafaktan
güneşe selâm durdu kuşlar salkım söğüt dalında bülbül çatılarda kumrular / aleyyyküm veeessselâm... Yanı başımda minik serçe tedirginsin ; bir durum mu var sakin huzurlu muydu gece yanında mıydı yavrular, yoksa ejderha kılıklı bir yılan seni uyuttu yavrularını yuttu mu sinsice; sesin niye kısık niçin ürkek, titrek, söyle ?! Bak hep birden sesleniyor kuşlar güneşin geçtiği yerden sen de uzan aydınlığa sesinle tut güneşi geç ateşin çemberinden ! Ötüşürken ilâhilerle serçeler, bülbüller, kumrular nefes nefes tan ağarırken her yerde, dağılınca yuvalar garipleşir mi insan bu kadar ? Anneler babalar, sahip çıkın yuvanıza, yutulmasın yavrular ! Şaban AKTAŞ 13.08.2008 /ANTALYA |
serçeler, bülbüller, kumrular
nefes nefes
tan ağarırken her yerde,
dağılınca yuvalar
garipleşir mi insan bu kadar ?
Anneler babalar,
sahip çıkın yuvanıza, yutulmasın yavrular !
Çok hassas konu,şiir öğüt dolu Teşekkürler....Tebrikler.