Dağlar...Dereleri, doruğa bağlayan dağlar Birbiri ardınca süzülür dumanlar Siz buz saçlı, ak kaşlı, ıssız zirveler çamların upuzun bulutları bağlar. Yalçın kayalıkların zümrüt kaşında Karacalar, keklikler koyaklarında Gidebilsem bağrına uzletim benim Yıldızlar yağmur olur engin başında. Gönül doygunluğunun serin havası Rüzgarın ıslığında döner yankısı Patikaların ine, çıka, götürür Günlük güneşliktir dağların arkası. Rubailer okurduk gençlik çağında Azmı at sürdük kıvrımlı yollarında Bazen geçit vermez taşardın da hani Yağmurlar sel olurdu koyaklarında... M. Y. 12 ekim 2021 |
keşke insanlarda dağ kadar dik olabilse