leb-i âlâ// . . . ne zaman iliklesem geceyi kirpiğimden gözlerime aralasam perdesini düşlerimin bir serçe daha boğulur şafağım kırıntısında ne zaman emzirsem harflerimi lügatımda kesik bir şiir büyür koynumda eksik, devrik cümle olur hayat omuzlarımda sus deme susmak yalan. konuşmak hep talan dengini, rengini bulamadan demini alamıyor an, nefes alamıyor zaman su misali, nehir timsali cılız da olsa ıslak doğar çırılında, çakılında insan yatağına buğulaşır zamanla boyuna, suyuna akıntısına ve güne, güneşe inat kil, mil uzanmak dalgalanmak, kavuşmak durulmak ister tuzunda leb_i âlâ deryasına... . . . // ilhanaşıcıekimikininyirmibir |
Yüreğine emeğine sağlık
_______________________________Selamlar