İSTANBUL'U DÜŞLÜYORUM
İstanbul’u düşlüyorum
ilk gurbetim Haydarpaşa lisesi ilk geziye çıktığım yer Çamlıca tepesi ilk hayran hayran baktığım yer Kız kulesi ne güzeldi Beyoğlu’ da eskiden vitrin seyretmek yazlık sinemalara gitmek açık hava tiyatrolarında oyun izlemek Eminönü de balık ekmek yemek Emirgan da çay içmek ne güzeldi şimdi ise sahipsiz kedileri seyrediyoruz sokaklarda yükselen gökdelenleri yüzü asık kimseleri insanların derdinden anlayanlar nerde ? herkes kendini yalanlıyor dürüstlük nerde ? erdem nerde ? ah İstanbul ah aldın sevdiklerimi bana beni bıraktın ben yakın zannetmiştim seni ama meğerse sen bana ne kadar da uzaktın yaktın İstanbul beni yaktın bana kuvvetli tokat attın |