tut yüreğim elinden// . . . neye yarar ki güzü, güneşi eceli gelmişse hüznün söküldükçe bir türkü daha gam-ı yelinden, telinden b/ağlamanın kar olur külü, yar olur dumanı kıvılcımsız yangının ah can-ı, endam-ı gül, gül-i can, cananım sen ki tekil masalımdaki gazab-ı mahşerimdeki çoğul sıfatım, gözlerin karasındaki tasvirsiz yegane ateş hattım her şarkı, yankısız her uçurum, notasız her ağıt gibi göç olası ıssızlık oldu adım, tadım tut yüreğim elinden yalnızlık henüz beni seçmeden... . . . // ilhanaşıcıekimikibinyirmibir |