Vurgunum
Odur ki hayatın mümbit kaynağı
Şırıl şırıl akan suya vurgunum Güneş elbette başımın tacıdır Gökte as(ı)lı durur aya vurgunum Şu mahzun ömrüme hayat getirir Karanlık geceme ışık yetirir Gönlümü alır cennete götürür Ceylan göz üstünde ’yay’a vurgunum Mevlam ne çok nimet vermiş bu yurda Seyreyle soluklanıp biraz dur da Dağımda dolaşan tilkiye kurda Yelesi ipekten taya vurgunum Üzümü inciri kızıl elması Tarife gerek yok işte dolması Bir gülüşle kolay gönül alması Tavşan kanı demli çaya vurgunun Kul hakkıdır yemem borcum öderim Var ise bir hakkım helal ederim Bu cennet vatanda yaşar giderim Zatıma verilmiş paya vurgunum |