Endişe.Blinçsizce gidiyordum Sessizliğin içine, içine Bir terslik var biliyordum Bir endişe bir endişe Bir parça tebesüm iyi gelecekti Ama dudaklarım kilitliydi Aklımı bakışla doldurdum Tekdüze geçtim uyumsuzluğa Gözden ırak Tek bir canlı yok Gergindim, titredim Senmisin ey korku Kimsin dedi Ben misafir Bana doğru gel Nerdesin dedim ürpererek Mantığım kaç dedi Aklım bekle Kuşkudan, kuşkulandım Mantığımi dinledim Koştum, koştum, Ses daglarına doğru Rüzgar kuzeydeydi güneş batıda Birden yağmur boşaldı Yaşlı bir agaç gördüm Kovuğuna saklandım Türlü kabuslarla uyandım Güneş doğudaydı, gölge batıda Yaşlı ağacın meyvasından yedim Tecelliyi izledim Işığa doğru gitmeyi hissettim Sonun baslanğıcına vardım Bir kıpırtı dolaştı Yaşamın şekilsiz tanısımıydı Bir sevinç coşkusumuydu Durdum gönül hoşluğunda Ve dedim ki kendime Daha gitme, daha gime Gurüp vaktidir Dön dedim kendime. Bir şarıltı duydum Önce şaşırdım Sonra uyandım Musluk açıkmış meğer Evi su bastığını çok geç anladım... |
son harika imiş