YAŞANMAZ BU ŞEHİRDE
Mahşer ateşlerinden gömlekler biçiyorum,
Kalbimde aşk ateşi,gönlüm sevda deminde, Sevda hüzünlerimi meylerle içiyorum, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Ayrılık hasretiyle,canımı yakıyorsun, Can evimden vurup’ta,keyfine bakıyorsun, Umudum neyde varsa,sen onu yıkıyorsun, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Ayrılığa kendini,serapa atıyorsun, Sen kendine gönlünce,boş sayfa açıyorsun, Kızıl bir güneş gibi,ufukta batıyorsun, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Gel geç gönüllü gibi,sevdadan bıkıyorsun, Hasretlerime hüzün,figanlar katıyorsun, Yüreğe kilit asıp,vuslat’tan kaçıyorsun, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Bu sevdadan vazgeçmem,sana aittir gönlüm, Sen Leyla’msın ben Mecnun,pervanelere döndüm, Unuturmuyum seni,tükense de bu ömrüm, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Bir sevda var içimde,demledim yüreğimde, Teninin kokusunu,taşıyorum tenimde, Seninle visalimi,ararım her zeminde, Bil ki yaşanmaz sensiz,yaşanmaz bu şehirde. Tuğal KÖSEMEN 13.Ekim.2021 |
Emeklerinize,yüreğinize sağlık değerli üstadım,değerli ağabeyim..Nicelerine inşallah..
Huzur dolu bir akşam dileklerimle..Hoşca kalın..
Selam,saygı ve sevgilerimle..