Işıklara yolculadığım dostum, yoldaşım,arkadaşım Ali Toprak’ın anısına saygıla...

-Dost vurulunca değil
unutulunca kahrından ölür.-
Dostlarımı kır çiçekleri gibi avucumda değil
’ve, fakat’
kurşun yarası gibi yüreğimde taşırm.
Havanın pusarık bakışına
ve yağmurun ısrarlı yağışına aldırmadan, eşimle ben,
Toprağa düşen Ali Toprak yoldaşımızın yollarına düştük yeniden.
Karşılayıcılarmız 45 yıl öncesi gençliğimiz
Yıllar geçse de
biz yaş alsak da,
gönüller ve anılar canlandı yeniden.
Bu acı gün gönüllerimizin kocamadığını bir kez daha anımsattı.
Ali’yi dileğince uğurlama gayretiyle
Başta eşi ve yoldaşları
Çok güzel ve duygulu konuştular.
O’na hep ölmedin kalbimizdesin dendi.
O, yaka fotoğrafında hüzünle gülümsedi.


Ali Toprak ile Ben hep 17 yaşındayım
Her 15/16 Haziran’da Ankara’da Kızılay’dayım
Güven Park’tan her geçtiğimde
Her ayak sesinde coşar kanarım.
Her türlüsününü tattım, acıların
Ölümü, ayrılığı ve yoksulluğu tarattım
"Elli dirhem fazla geldi ayrılık..."