doygu// . . . an’ı zamana bölemeyen noktasız virgülü satırında noktaya eremeyen yüzme bilse de asla boy veremeyen maviliğinde boğulan bir yudum sudur umut tıpkı kendi isi, dumanında boğulan ateş, aşk gibi yasa, yarasa olmadan önce muhabbetinde her aşk kuştur erosun göğüs kafesinde kıblesini, derisini değiştirdikçe dünya kararsızlığına, karanlığına mağaralaştıkça insan renklendirmeye çalışmakla başlar bir tutam gölgesini oysa, posuna, posasına, seyr-i pusulasına solungacında gümüş-i puluna tutkusunda ah-ı devran üryan mı üryan adsız, h/adımsız, kundurasız lir yelken açarak sürrealist bir aksanda doygusuz sevişmektir yaşamak... . . . // ilhanaşıcıekimikibinyirmibir |
Tebriklerim ve saygımla.