Tanıdım tanıyalı, kırılganlığı sadece, kibrini gizlemek için,
Şans aptalın yanında derler, ne şans, kader hüznü çağırdı,
Aşkının kimliği gizemler taşıyor, baştan başa, bu günlerde,
Kol sarmadı yıllardan beri, kısmet dedi, neler neler çağırdı...

Kısmet olan, kalbim kırıyor, dertler sıra sıra gelir yanıma,
Dert yüklü benlik, gün içinde kalbim, hüznüyle beslenir,
Böyle değilken, insan hayatının değişim, gelişimini izlerim,
Kalbimiz ağzımızda atıyor, yeter gayrı yeter diye seslenir...

Nadide Evren acımıza kör, üzüntümüze sağır, zamanı yok,
Sayesinde aşk hikayem, sadece vakit kaybına dönüşüyor,
Oysa, bir gün önce değer verirken, şimdi kapı önündeyim,
Ne yazık ki, Evren küçük benliğinde, kendisiyle sevişiyor...

İşte gerçek, çok iyi anlaşanlar bile gün gelir ayrılırmış,
Meğer yalnız olmak o kadar zor, hayatında biri varken,
Ruh hır palı, kalıcı hasar gördü, zor dönemden geçiyor,
Nasıl eski ben olurum, zihin bodrumuna inmek varken...

Bu aşkta hepsi tek hikaye, yanakların çıkardığı fısıltılar,
Gamzesi, çizdiği o bulutların arasında gezinip duruyor,
Yandım, Güneşe doğru döndükçe, ateşi de bana düşüyor,
Bana gülen o yüzde gamzeler, gönderdiği gülücük oluyor....

Artık, tüm sırlarını vermeden, bu gamzeleri terk etmem,
Ben, bütün gün dert duvarına bakarak günü geçirsem de,
Bu aşka olan hayallerimi yitir sem bile, yönüm ona çevrili,
Gidene nokta koymam, gece gündüz aklımdan geçirsem de...

Gayri seçmem, Dünya üzerinde gördüğüm en güzel resim,
Düşünmem yarını, yükü omuzum da, bende oldu fenomen,
Ömrümüzde hepimiz aşk gerçeğini, farklı yerlerde ararız,
Konuşmadan saatlerce konuşur, gözümde yaşıyor resmen...


Veysel Kimene
Sevda Şairi

(Kemal Yenice)
08/10/2021